|
Biały Dunajec
Gmina Biały Dunajec leży na Podgórzu
Spisko-Gubałowskim stanowiącym
asymetryczny pas wzniesień pomiędzy
Obniżeniem Podtatrzańskim a Kotliną
Orawsko-Nowotarską.
W skład Gminy wchodzą wsie: Biały Dunajec, Gliczarów Dolny,
Gliczarów
Górny, Leszczyny i Sierockie. Obszar jej wynosi 3.525 ha i jest
zamieszkały
przez 6.300 osób.
Przewaga powierzchni bezleśnych, korzystne nachylenie stoków i
dość długie zaleganie pokrywy śnieżnej sprzyjają uprawianiu tu
narciarstwa zimą. Na terenie Stołowego (przysiółek Białego
Dunajca) oraz Gliczarowa Górnego, położonych na stokach i
grzbietach wierchów, mieszkańcy zamontowali liczne wyciągi
narciarskie. Stąd i z wierchów Podgórza Gubałowskiego można
podziwiać rozległe i piękne widoki na Tatry,
_ Gorce, Beskidy oraz Kotlinę Orawsko-Nowotarską, co potęguje
walory turystyczno-wypoczynkowe tego terenu zimą, jak i latem.
Gmina białodunajecka przynależy do regionu Podhala: od południa
ograniczonego masywem Tatr, od północy pasmem Gorców i przełęczą
Obidową, wciśniętego między Spisz i Orawę. Mieszkańcy tego regionu
słyną m. in. z kultywowania własnej tradycji kulturowej,
wyrażającej się w zachowaniu gwary, zwyczajów i obrzędów, wierzeń,
muzyki i tańców, strojów, budownictwa, a także innych
specyficznych elementów kulturowych, które jeszcze współcześnie
stanowią o oryginalności Podhala.
Historia
Centrum administracyjnym gminy jest Biały
Dunajec, wieś rozlokowana na wysokości od 660 do 720 m n.p.m., nad
potokiem o tej samej nazwie.
Początki wsi sięgają połowy XVI stulecia, to jest okresu, w którym
władający starostwem nowotarskim ród Pieniążków otrzymał od króla
przywilej generalny na zakładanie nowych osad,celem przyspieszenia
akcji kolonizacyjnej w południowej części Podhala.
Najdawniejsza historyczna wzmianka o Białym Dunajcu pochodzi z
1564 r., kiedy to lustratorzy dóbr królewskich wymienili tę osadę
jako nową, w której było sześciu kmieci. Akt lokacyjny Białego
Dunajca został wystawiony w piętnaście lat później - 23 lutego
1579 r.
Zasadźcąwsi - osadzonej na prawie niemieckim - został kmieć
Jędrzej Pawlik, który też był pierwszym sołtysem. Po nim tę
funkcję pełnili jego potomkowie, a z czasem licznie rozrodzony ród
Pawlików zmienił nazwisko na szlachecko brzmiące Pawlikowscy, do
którego dodawano przydomki.
|
|
|
|